ΤΕΥΤΟΝΕΣ - Οι Αυστριακοί - Βασίλης Ραφαηλίδης

"...Στην προϊστορική αρχαιότητα, τη σημερινή Αυστρία την κατοικούσαν Κέλτες, όπως και τη σημερινή Γερμανία. Οι απόγονοί τους ασφαλώς θα υπάρχουν και σήμερα σ' αυτή τη χώρα, όπως και στη βόρεια Γαλλία, την Ουαλία και την Ιρλανδία. Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο εθνολογικό χαρακτηριστικό που κάνει τούτη την παράξενη, γοητευτική, εκλεπτυσμένη και άκρως πολιτισμένη χώρα να ξεχωρίζει, αλλά όχι εντελώς, από τη Γερμανία, παρόλο που οι κάτοικοί της είναι Γερμανοί, ή μάλλον μια εκγερμανισμένη πανσπερμία λαών. Αυτό που κυρίως διαφοροποιεί την Αυστρία από τη Γερμανία είναι η ακόμα και σήμερα εμφανής λατινική επίδραση. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως η σημερινή Αυστρία, από το 113 π.Χ. που κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, για να αποτελέσει τη ρωμαϊκή επαρχία του Νωρικού, μέχρι την πτώση της Ρώμης, αποτελούσε την πιο προωθημένη προς ανατολάς ρωμαϊκή περιοχή. Κατά κάποιον τρόπο, η Αυστρία είναι ακόμα και σήμερα κάτι σαν λατινική Γερμανία. Άλλωστε, τη Βιέννη την ίδρυσαν οι Ρωμαίοι. Τότε λεγόταν Βιντομπόνα, από όπου και το σημερινό της όνομα. Αλλά και τη δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Αυστρίας, το Σάλτσμπουργκ, την πατρίδα του Μοτσαρτ, κι αυτήν οι Ρωμαίοι την έχτισαν. Τότε λεγόταν Γιουβάβουμ.

Κατά μία εκδοχή, το όνομα Osterreich (Εστεράιχ, και εξελληνισμένα Αυστρία), που στα γερμανικά σημαίνει "κράτος της Ανατολής", δεν είναι παρά μια ανάμνηση του γεγονότος πως η σημερινή Αυστρία ήταν πράγματι η πιο προωθημένη προς ανατολάς ρωμαϊκή επαρχία. Κατά μία άλλη, γερμανικότερη, εκδοχή, το σημερινό όνομα προέκυψε από το Ostmark, όπως ονομάστηκε επί Καρλομάγνου η ανατολικότερη περιοχή της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.(Η δυτικότερη ήταν η σημερινή Βουργουνδία στην ανατολική Γαλλία). Και στις δύο εκδοχές πάντως τονίζεται το γεγονός πως η Αυστρία βρίσκεται προς Ανατολάς. Προς ανατολάς, ποιου; Του λατινικού κόσμου, προφανώς. Του οποίου η Αυστρία αποτελεί μέρος, παρόλο που βρίσκεται προς δυσμάς του γερμανικού κόσμου, του οποίου αποτελεί επίσης μέρος. Όμως, είναι και το προς νότον (της Τσεχοσλοβακίας) και το προς βορράν (της Γιουγκοσλαβίας) μέρος του σλαβικού κόσμου. Για να απλοποιούμε τα πράγματα, ας πούμε πως η Αυστρία είναι το προϊόν της διασταύρωσης τριών πολιτισμών : του λατινικού, του γερμανικού και του σλαβικού. Πράγμα που ίσως εξηγεί τη γοητεία αυτής της χώρας, αλλά και το γεγονός ότι η πρωτεύουσα Βιέννη ήταν και παραμένει η παγκόσμια πρωτεύουσα της μουσικής και ο τόπος όπου βρήκαν καταφύγιο σχεδόν όλοι οι μεγάλοι συνθέτες. 

Η σημερινή Αυστρία, όπως την βλέπουμε στο σημερινό χάρτη, προέκυψε πάρα πολύ αργά, το 1919, με τη συνθήκη του Αγίου Γερμανού, που μετά την ήττα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ( η Αυστρία και η Γερμανία ήταν ο κύριος αντίπαλος της Αντάντ, δηλαδή της συμμαχίας Γαλλίας, Αγγλίας και Ρωσίας) υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει και τα τελευταία εδάφη που κατείχε ως Αυστρουγγρική μοναρχία (αν προτιμάτε Αυτοκρατορία) : Τη Βοημία και τη Μοραβία στην Τσεχοσλοβακία, την Βουκοβίνα στη Ρουμανία, τη Γαλικία στην Πολωνία και την Τεργέστη στο Νότιο Τιρόλο (Ιταλία). Μέχρι τότε, όμως, κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει που άρχιζε και που τελείωνε η Αυστρία, μια χώρα που στην περίοδο της μεγάλης ακμής της έφτανε μέχρι την Ισπανία.

Αυτή την παράδοξη ιστορική μοίρα, να γίνει η Αυστρία μια πανίσχυρη αυτοκρατορία, τη χρωστάει σε μια οικογένεια ελβετο- αλσατών φεουδαρχών, τους Αψβούργους. Που μεγάλωσαν τόσο το σχετικά μικρό αρχικό τους φέουδο στην περιοχή της σημερινής γερμανικής Ελβετίας, που το έκαναν τελικά αυτοκρατορία, χάρη στην ιδιάζουσα θέση της Αυστρίας ανάμεσα στον λατινικό και τον γερμανικό κόσμο, που της επέτρεπε να διεκδικεί περιοχές και προς δεξιά και προς τα αριστερά του χάρτη, παίζοντάς το μονίμως διάδοχος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (του Καρλομάγνου). Άλλωστε, η Αυστρία ποτέ δεν τα κατάφερε να κλίνει αποφασιστικά είτε προς τη μεριά των Γάλλων, είτε προς τη μεριά των Πρώσσων, αυτών των Γερμανοσλάβων που κάποτε μπήκαν επικεφαλής όλων των "γνήσιων" Γερμανών. Και οι Αυστριακοί, το ξέρουμε ήδη, κάθε άλλο παρά "γνήσιοι" Γερμανοί είναι. Και τούτο, παρά το γεγονός πως ο αυστριακός Αδόλφος Χίτλερ ήθελε τον εαυτό του τον πιο γνήσιο Γερμανό που θα μπορούσε να υπάρξει. Όλοι οι δικτάτορες κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους εκμεταλλευόμενοι την εθνολογική γνησιότητα, που μόνο στα κεφάλια των δημαγωγών και των ηλιθίων υπάρχει..."


"Λαοί της Ευρώπης, Καταγωγή & Χαρακτηριστικά", Βασίλης Ραφαηλίδης.

Οι Γερμανοί ΣΤ' - Βασίλης Ραφαηλίδης

"...Όμως, οι διάδοχοι του Μπίσμαρκ, που θα κληρονομήσουν μεν τη φανατική πίστη στους νόμους, αλλά όχι και τις ικανότητές του, θα τα κάνουν θάλασσα. Η ραγδαία αναπτυσσόμενη γερμανική αστική τάξη πιέζει για διεύρυνση του "ζωτικού χώρου". Και σε λίγο φτάνουμε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, που θα τον προκαλέσει ο παραδοσιακός πρωσσικός μιλιταρισμός και η παραδοσιακή πρωσσική φεουδαρχία σε συνεργασία με το πανγερμανικό κεφάλαιο. Με την ήττα, το Α' Ράιχ καταρρέει μαζί με το βασιλιά, και τη θέση του παίρνει η δημοκρατία που θα ονομαστεί Δημοκρατία της Βαϊμάρης, από την πόλη όπου ανακηρύχτηκε. Είναι το Β' Ράιχ.

Το Γ' Ράιχ, αυτό το Χίτλερ, δεν θα αργήσει να κάνει την καταστροφική του εμφάνιση. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929 μπαίνει καπέλο στην ταπείνωση των Γερμανών μ' εκείνη την ηλίθια συνθήκη των Βερσαλλιών και η φρέσκια δημοκρατία (της Βαϊμάρης) αρχίζει να παραπατάει επικίνδυνα. Μέχρι που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Χίντεμπουργκ αναθέτει την πρωθυπουργία στον ισχυρό άνδρα, τον Χίτλερ, το 1933. Την επομένη χρονιά (1934) με τον θάνατο του Χιντεμπουργκ, ο νόμιμος καγκελλάριος , ο Αδόλφος Χίτλερ, γίνεται και πρόεδρος της δημοκρατίας νομιμότατα και πάλι, αν και ολίγον ταχυδακτυλουργικά, ως συνήθως σε περιόδους μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης. Η πιο σκληρή, η πιο βάρβαρη, η πιο φονική δικτατορία που εμφανίστηκε ποτέ στον καπιταλιστικό κόσμο, γίνεται εξουσία, αν όχι εντελώς νόμιμα, σίγουρα όμως μισονόμιμα. Όχι με πραξικόπημα, ούτε με επανάσταση, αλλά με εκλογές λιγάκι ζορισμένες. Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης, το Β' Ράιχ, θα αυτοκτονήσει παραδιδόμενη δημοκρατικά στον Χίτλερ.

Δυστυχώς, τα κρατίδια της Γερμανίας θα αργήσουν πολύ να ενωθούν σε ενιαίο κράτος. Το 1871 η αγγλική, η γαλλική και η ολλανδική αποικιοκρατία είναι ήδη καλά εδραιωμένες και η Γερμανία θα μείνει έξω από τη μοιρασιά της Αφρικής, της Ασίας και της Αμερικής αναμέσα στις μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης, πράγμα που θα δημιουργήσει μύρια όσα προβλήματα σε μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη Γερμανία, που ως καπιταλιστική υπερδύναμη ασφυκτιά στα στενά, σε σχέση με τον πληθυσμό της και την αναπτυξιακή της δυναμική, όρια."

"Λαοί της Ευρώπης, Καταγωγή & Χαρακτηριστικά", Βασίλης Ραφαηλίδης.

Οι Γερμανοί Ε' - Βασίλης Ραφαηλίδης

".....Η Πρωσσία, δηλαδή το τεράστιο φέουδο των Τευτόνων Ιπποτών, από φέουδο προάγεται σε αυτόνομο βασίλειο το 1701. Και γίνεται ο πόλος έλξης των γερμανών προτεσταντών. Ο πόλος έλξης των γερμανών καθολικών είναι η Αυστρία στο νότο αλλά και η Βαυαρία παραδίπλα. Τώρα η ένωση όλων των Γερμανών σε ενιαίο κράτος μοιάζει αδύνατη. Η καθολική Αυστρία με τη βοήθεια του πάπα, καλπάζει προς την Αυτοκρατορία. Αλλά η Πρωσσία της ρίχνεται αγρίως. Ο Φρειδερίκος Β' της Πρωσσίας επιτίθεται με δύναμη κατά της Μαρίας Θηρεσίας της Αυστρίας, που την κατηγορεί για συνεργασία με τους Γάλλους και τους Ρώσους. 

Στο μεταξύ η Γαλλική Επανάσταση θα μπερδέψει κι άλλο τα ήδη πολύ μπερδεμένα πράγματα στη Γερμανία.

Βασίλης Ραφαηλίδης - Οι Γερμανοί Δ'

"....Λίγο νωρίτερα, το 1228, μετακομίζει από τους Αγίους Τόπους στη Γερμανία το "θρησκευτικό" τάγμα των σταυροφόρων που έχει το όνομα Τεύτονες Ιππότες.  Δρώντας για λογαριασμό του βασιλιά της Πολωνίας, κι αμέσως μετά για λογαριασμό μόνο του εαυτού τους, οι Τεύτονες Ιππότες, επιστρέφοντας στην Ευρώπη, παίρνουν φαλάγγι τους λαούς που κατοικούν στην περιοχή της Βαλτικής αλλά και στα ενδότερα. Και ιδρύουν πρώτα την πόλη Ντάντσιχ, γερμανιστί, Γντάνσκ, πολωνιστί. Κι αμέσως μετά την πόλη Καίνιξμπεργκ, την πατρίδα του Καντ. Σε λίγο παίρνουν φόρα, και επί σλαβικών εδαφών δημιουργούν το πανίσχυρο κράτος της Πρωσσίας, όπου και η πρωτεύουσα της Γερμανίας, Βερολίνο. Τούτο το παράδοξο σλαβογερμανικό και άκρως μιλιταριστικό κράτος, η Πρωσσία, θα παίξει τον πρώτο ρόλο στη δημιουργία της ενωμένης Γερμανίας πολύ αργότερα, το 1871. Οι Σάξονες, οι κυρίως ειπείν Γερμανοί στο νότο της Πρωσσίας παραμερίζονται από τους Πρώσσους, που δεν είναι ακριβώς Γερμανοί αλλά Σλαβογερμανοί. Αξίζει να σημειωθεί πως οι Τεύτονες Ιππότες, που ίδρυσαν στη Γερμανία ένα πανίσχυρο κράτος, την Πρωσσία, όσο ήταν στους Αγίους Τόπους έπαιζαν το ρόλο των νοσοκόμων για τα άλλα τάγματα των Σταυροφόρων.

Ωστόσο, το μεγάλο γεγονός στην ιστορία της αστικής και όχι μόνο της φεουδαρχικής Γερμανίας δεν είναι η δημιουργία της ισχυρής Πρωσσίας αλλά η εμφάνιση τον ίδιο περίπου καιρό της περίφημης Χανσεατικής Ένωσης, που ήταν κάτι σαν κοινοπολιτεία των μεγάλων αστικών κέντρων του γερμανικού βορρά, με πρωτεύουσα το Λύμπεκ στη Βαλτική Θάλασσα, ανάμεσα στο Αμβούργο και το Κίελο. Μέχρι τον 15ο αιώνα η Χανσεατική Ένωση, που θα παίξει τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη του καπιταλισμού, κυριαρχεί απολύτως στη Βόρεια Θάλασσα, στη Βαλτική Θάλασσα, και κυρίως στα κρίσιμα για το θαλασσινό εμπόριο στενά της Δανίας.

.....στη Γερμανία συνεχίζει να υφίσταται μια σκιώδης κεντρική εξουσία, εδρεύουσα στον νότο, στην Αυστρία. Η ισχυρή δυναστεία των Αψβούργων υποτίθεται πως εποπτεύει όλους τους Γερμανούς αυτόν τον καιρό. Αλλά ποιος ακούει τους Αψβούργους ή τους άλλους βασιλιάδες σε μια χώρα που συνταράσσεται από τους ενδοφεουδαρχικούς πολέμους. Ωστόσο οι φεουδάρχες φαίνεται τελικά να ηρεμούν με την υιοθέτηση του ρωμαϊκού αστικού δικαίου, που λέει πως κληρονόμος του πατέρα είναι μόνο ο πρωτότοκος γιος. Οι άλλοι γιοί, ας κόψουν το λαιμό τους. Ας γίνουν αστοί όσοι πετάγονται έξω από τα φέουδα  σαν περισσευούμενοι και κατοικούν στα μπούργκους, τους τενεκομαχαλάδες γύρω από τα φέουδα. Οι κάτοικοι των μπούργκους θα ονομαστούν μπουρζουάδες (μπουργκουάδες) εις ανάμνησην των μπούργκους όπου θα αρχίσει μέσα στη λάσπη, στη βρώμα και την πανούκλα, η λαμπρή ιστορία της αστικής τάξης.

Βασίλης Ραφαηλίδης - Οι Γερμανοί Γ'

"......Στην ηγεμονία όλων των Γερμανών, τον βοημό Όττακαρ διαδέχεται το 1308 ο Ερρίκος Ζ' του Λουξεμβούργου, που ήταν ένα σχετικά μικρό γερμανικό φέουδο, που παραμένει και σήμερα σχετικά μικρό γερμανογενές κράτος. Κ

Βασίλης Ραφαηλίδης - Οι Τεύτονες - Οι Γερμανοί Β'

"....Από το 843 που εμφανίζεται το πρώτο γερμανικό κράτος μέχρι το 911 που τελευτά το βίο της η δυναστεία των Καρολιγγείων (των απογόνων του Καρλομάγνου) οι περιοχές της σημερινής Γερμανίας δεν είναι παρά ένα μεγάλο άθροισμα μικρών φέουδων. Κόμιτες, δούκες, μαρκήσιοι, και βαρώνοι της πλάκας, σπρώχνουν ο ένας τον άλλο για μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα γης, που την κλέβουν από το διπλανό φέουδο για να την προσθέσουν στο δικό τους....

Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - Βασίλης Ραφαηλίδης 2

"....Αμέσως μετά την άλωση της Βαστίλης, ο Λα Φαγιέτ δημιουργεί την Εθνοφρουρά, ένα είδος λαϊκής αστυνομίας και μαζί λαϊκού στρατού. Η ιστορία καλπάζει ξέφρενα. Τώρα την πρωτοβουλία την παίρνει ο ίδιος ο λαός, που αναστατώνει το σύμπαν στο Παρίσι, αλλά και σε ολόκληρη τη Γαλλία. Από παντού συρρέουν επαναστάτες στην πρωτεύουσα. Αυτοί που ξεκίνησαν από τη μακρινή Μασσαλία, τραγουδούν καθ' οδόν ένα θούριο που έγραψε στα γρήγορα ο Ρουζέ Ντελίλ,

Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ - Βασίλης Ραφαηλίδης 1

Η Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789, που λέγεται έτσι για να ξεχωρίζει από τις δύο μικρότερες γαλλικές επαναστάσεις του 1830 και του 1848, αρχίζει στην πραγματικότητα 141 χρόνια νωρίτερα, με τον πρώτο πόλεμο της Σφενδόνης το 1648, που τον διαδέχεται ο δεύτερος πόλεμος της Σφενδόνης το 1651. Πρώτα ο πρωθυπουργός του Λουδοβίκου ΙΔ', ο Ρισελιέ και στη συνέχεια ο διάδοχός του Μαζαρίνος, που ήταν παπάς, προσπαθούν να ισχυροποιήσουν το θεσμό της βασιλείας, που οι πάντα ατίθασοι γάλλοι φεουδάρχες συνεχίζουν να τον γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Ποτέ οι γάλλοι βασιλιάδες δεν απόχτησαν τη δύναμη των άγγλων ή των γερμανών συναδέλφων τους, και

Λαοί της Ευρώπης - Βασίλης Ραφαηλίδης - Οι Τεύτονες Α'

1. Οι Γερμανοί 

Άλλο "γερμανικοί λαοί" και άλλο Γερμανοί. Γερμανικούς λαούς οι εθνολόγοι ονομάζουν όχι μόνο τους Γότθους, που χωρίζονται στα δύο (Βησιγότθοι, που σημαίνει δυτικοί Γότθοι, και Οστρογότθοι, που σημαίνει ανατολικοί Γότθοι), αλλά και το πλήθος των άλλων λαών, που λίγο πριν την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας περνούν τον Ρήνο, ξαπλώνονται σ' ολόκληρη την κεντρική και δυτική Ευρώπη και μέσω Ισπανίας φτάνουν μέχρι τη Βόρειο Αφρική. Οι γερμανικοί λαοί, που δεν θα μετακινηθούν προς τη Δύση και θα μείνουν στη γεωγραφική περιοχή της σημερινής Γερμανίας θα ονομαστούν Τεύτονες.....Το όνομα Γερμανοί είναι λατινικό και στη ρωμαϊκή αρχαιότητα χαρακτηρίζονταν με αυτό όλα τα βάρβαρα φύλα που πέρασαν το Ρήνο και εγκαταστάθηκαν είτε σε περιοχές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,